…i do szabli, i do szklanki – to powiedzenie o uwarunkowanej historycznie przyjaźni polsko-węgierskiej znajduje swoje odzwierciedlenie w przepisach ortograficzno-fleksyjnych. Nazwiska węgierskie to w polskiej fleksji i ortografii nazwiska szczególne, takie ni to swojskie, ni to obce. Ich odmianę regulują odrębne przepisy, stworzone specjalnie w tym celu [reguła 69. SO PWN]. W odmianie nazwisk węgierskich — niezależnie od ich zakończenia i wymowy — nigdy nie stosujemy apostrofu.  
Poprawnie odmieniamy więc:  
rzeczownikowo: Kodály [kodaj] – Kodálya [kodaja], Kodályowi [kodajowi], z Kodályem [kodajem], o Kodályu [kodaju]; Barany [barań] – Baranya [barańa], Baranyowi [barańowi], z Baranyem [barańem], o Baranyu [barańu]; 

przymiotnikowo: Gömöri – Gömöriego, Gömöriemu, z Gömörim, o Gömörim; Kosztolányi – Kosztolányiego, Kosztolányiemu, z Kosztolányim, o Kosztolányim; Andrassy – Andrassyego, Andrassyemu, z Andrassym, o Andrassym; Mindszenty – Mindszentyego, Mindszentyemu, z Mindszentym, o Mindszentym.