Węgierskie nazwiska Nagy i Jókai mają szczególną odmianę, mogą bowiem przyjmować zarówno rzeczownikowy, jak i przymiotnikowy wzór odmiany.  
Jeśli Nagy jest nazwiskiem Węgra, wymawia się je [nodź], [nod’] lub [nod’j] i odmienia jak rzeczownik: Nagy – Nagya, Nagyowi, z Nagyem, o Nagyu. Jeśli zaś jest spolszczonym nazwiskiem Polaka i wymawiane jest [nagi], to odmieniane jest przymiotnikowo i spolszczane w pisowni: Nagy – Nagiego, Nagiemu, z Nagim, o Nagim (takie nazwisko nosił np. kardynał Stanisław Nagy). 
natomiast nazwisko można odmieniać według paradygmatu rzeczownikowego lub przymiotnikowego bez względu na to, kto je nosi i jak jest wymawiane (z wyraźną jotą na końcu czy raczej z samogłoską i) – trzeba tylko pamiętać, by konsekwentnie stosować jeden wzór odmiany. Poprawnie zatem: Jókai – Jókaia, Jókaiowi, z Jókaiem, o Jókaiu lub: Jókai –  Jókaiego, Jókaiemu, z Jókaim, o Jókaim.