To odrobina czegoś złego, mogąca zniszczyć dużo dobra. Mówi się tak również, gdy w sytuacji ogólnie dobrej i korzystnej wydarzy się coś nieprzyjemnego. DZIEGIEĆ (tak wygląda postać mianownika tego wyrazu) to gęsta, lepka, ciemnobrązowa ciecz, którą otrzymywano m.in. z kory brzozowej i której niegdyś powszechnie używano jako środka przeciw pasożytom, np. glistom i wszom, a także jako leku na rozmaite choroby skórne: grzybice, egzemy i liszaje. DZIEGIEĆ tak paskudnie pachnie i jest tak gorzki i nieprzyjemny w smaku, że – jak się to utrwaliło w języku – wystarczy jedna łyżka tego specyfiku, by zepsuć smak całej beczki słodkiego miodu. Warto tylko zwrócić uwagę na to, że jest to ŁYŻKA, a nie „kropla” dziegciu. Kropla nie miałaby aż tak dużego wpływu na smak całej beczki miodu.