W konstrukcjach takich jak tytułowa, gdy zestawiamy ze sobą dwa takie same rzeczowniki, czasowniki, rzadziej przymiotniki, liczebniki czy zaimki, tak by odwołując się do typowych czy stereotypowych cech obiektu bądź czynności, przekazać innym jakąś „prawdę oczywistą”, nie stawiamy przecinka ani przed słowem TO, ani po słowie TO.  
Poprawnie piszemy: 
Kot to kot, zawsze chadza własnymi drogami. 
Wojna to wojna i tego nie zmienisz. 
Włóż czapkę: w czapce to w czapce – przynajmniej nie zmarzniesz. 
Cztery to cztery i pięciu z tego nie będzie. 
Jeśli jednak zamiast konstrukcji coś TO coś zastosujemy konstrukcję: jak coś, to coś, to musimy oba człony rozdzielić przecinkiem. Również gdy zdecydujemy się na konstrukcję ze spójnikiem skorelowanym co…, to…, będziemy musieli postawić przecinek, np.: 
Jak się bawić, to się bawić! Jak hulać, to hulać, a jak wojować, to wojować! 
Jednak co kot, to kot – jak tu żyć bez kota? 
Co dwie głowy, to nie jedna. 
Co prawda, to prawda: jak trwoga, to do Boga, bo wiara to zawsze wiara.