Łacińskie słowo flos (dopełniacz: floris) oznacza ‘kwiat’. Dlatego też rzymska bogini kwiatów i bujnej roślinności, której święto – floralia – obchodzone było na przełomie kwietnia i maja, nosiła imię Flora. Jej imię jako eponim oznaczający ogół roślin – nie tylko kwiatów, lecz wszelakiego ziela – wykorzystał w swoim dziele Simon Paulli, nadworny lekarz królów Danii i Norwegii Fryderyka III i Chrystiana V. Paulli był nie tylko lekarzem, lecz także botanikiem. Na zamówienie władców opracował i spisał pierwszy wielki duński zielnik o szumnej nazwie „Flora Danica. Det er: Dansk Urtebog”. Na tymże zielniku, a w szczególności na jego tytule, wzorowały się później kolejne pokolenia badaczy: i botaników, i zoologów, i – szerzej – przyrodników, używając nazwy FLORA na określenie roślin, roślinności i tego, co z nią związane. 
Mając w pamięci tytuł dzieła Simona Paullego, sto lat później szwedzki przyrodnik Karol Linneusz stworzył nazwę FAUNA.