Imiona żeńskie zakończone na fonetyczne [ja], które jest zapisywane jako -ya, odmieniają się tak samo jak imiona zakończone na graficzne -ja, a więc z zachowaniem joty lub bez niej w zależności od tego, czy zakończenie -ja / -ya występuje po spółgłosce czy po samogłosce. Jeśli zakończenie -ja / -ya pojawia się po spółgłosce, to zachowujemy jotę w całej odmianie. Poprawnie zatem: Alicja – Alicji, Alicję, Alicją; Hortensja – Hortensji, Hortensję, Hortensją; i tak samo: Enya – Enyi, Enyę, Enyą. Jeśli zakończenie -ja / -ya pojawia się po samogłosce, to jota wypada w dopełniaczu, celowniku i miejscowniku. Poprawnie zatem: Maja – Mai, Maję, Mają, o Mai; Kaja – Kai, Kaję, Kają, o Kai; Zoya – Zoi, Zoyę, Zoyą, o Zoi. O ile zazwyczaj nie mamy większych kłopotów z odmianą imion zakończonych na -ja i błędy typu: poszłam do „Maji”, dałam to „Kaji” coraz rzadziej pojawiają się w tekstach (nawet internetowych!), o tyle wielu z nas jednak wzdraga się przed wyrzucaniem litery y z odmiany imion zakończonych na -ya. Pamiętajmy jednak, że reguły ortograficzne w tym wypadku są jasne i konsekwentne: zapis Zoya – „Zoyi” jest niepoprawny, poprawnie wyłącznie: Zoya – Zoi.