LIZUS to – zgodnie ze słownikową definicją – ‘osoba schlebiająca, nadskakująca komuś, zwłaszcza wyżej postawionemu, dla pozyskania jego względów; pochlebca’. Lizus jest LIZUSOWSKI i postępuje LIZUSOWSKO. Lizus odznacza się LIZUSOSTWEM, bo LIZUSUJE lub PODLIZUJE SIĘ innym. Ale rzeczownik LIZUS nie pochodzi od czasownika PODLIZYWAĆ SIĘ (od tego czasownika pochodzi natomiast PODLIZYWACZ, potocznie skrócony zgrubiały do postaci PODLIZUCH). LIZUS pochodzi od czasownika LIZAĆ, wziętego bezpośrednio z frazeologizmu LIZAĆ czyjeś BUTY, czyli ‘zabiegać pokornie o czyjeś względy’.  
Pamiętajmy, że z perspektywy normatywnej poprawna forma tego frazeologizmu to: LIZAĆ czyjeś BUTY, a nie „lizać komuś nogi” (cała noga jest stanowczo za długa i zbyt wysoko sięga, by się do tego nadawała; nie liżemy również czyjejś d…, bo w d… to się WŁAZI albo się WCHODZI komuś do d… – oczywiście jeśli ma się na myśli podlizywanie). Pewnym kompromisem pomiędzy poprawną postacią LIZAĆ czyjeś BUTY a niepoprawną „lizać komuś nogi” jest dopuszczalna LIZAĆ komuś STOPY (stopy są w butach i wystarczająco blisko ziemi, by lizus mógł się płaszczyć przed tym, komu liże stopy).