to wzmocniona wersja przestarzałej już, podniosłej partykuły pytajnej AZALI mającej znaczenie ‘czyż’ lub – równie przestarzałego – spójnika o takim znaczeniu, jak dzisiejsze ‘czy’. AZALIŻ i AZALI bywają do dziś używane – jako początek podniosłej lub bardzo uprzejmej formy zapytania – w dialektach i gwarach wschodniej Polski. Poza tą regionalną odmianą polszczyzny wyrazy te występują jednak tylko w tekstach szczególnego typu: poetyckich i podniosłych albo też stylizowanych na język dawny, np. „Zapytuję ciebie, (...) azali zgadzasz się wnijść do lochu, gdzie przebywa bazyliszek, i zabić oną bestię zjadliwą?” [A. Oppman, Legendy warszawskie, 1925];