Czy TRZEWIA i TRZEWIK mogą mieć ze sobą coś wspólnego? A mogą, mogą… TRZEWIA, czyli ‘wnętrzności’, to bardzo stary, rodzimy wyraz. W tekstach notowany jest od XV w., ale używany był znacznie wcześniej i występował pod różnymi postaciami: trzewia, trzewa, czrzewa, strzewa, trzewo, strzewo. Jest kontynuantem prasłowiańskiej formy *červo oznaczającej ‘jelito; wnętrzności; narządy wewnętrzne’, a także ‘skóra; skóra na brzuchu, zwłaszcza: skóra na brzuchu zwierząt’. TRZEWIK to również stary i rodzimy wyraz, podobnie jak TRZEWIA mający XV-wieczne poświadczenia tekstowe. W staropolszczyźnie TRZEWIK miał również postać trzewic, a w dialektach – strzewik. Jest kontynuantem prasłowiańskiej formy *červikъ, która stanowiła zdrobnienie formy *červь lub *červьjь oznaczającej ‘but ze skóry’ i pochodzącej bezpośrednio od słowa *červo – tego samego, który był prapostacią rzeczownika TRZEWIA. Buty wyrabiano z jak najmiększej skóry, a najmiększa i najdelikatniejsza była właśnie skóra z brzucha zwierząt.