Nie ma w polszczyźnie rzeczownika „bakier”, ale jest wyrażenie NA BAKIER, mające współcześnie aż trzy znaczenia: 1. ‘na ukos’ (Kapelusz włożył na bakier), 2. ‘w niezgodzie’ (Ostatnio coś jesteś z żoną na bakier), 3. ‘nie tak, jak trzeba’ (Z ortografią to jeszcze jako tako, ale z interpunkcją jestem na bakier). Językoznawcy nie są zgodni co do pochodzenia tego wyrażenia. W gwarze flisackiej funkcjonowało określenie RU BAKIER, będące prawdopodobnie przeróbką niemieckiego Back kehren. Back to - również środowiskowe - skrócenie od Backbord ‘bakburta’ (czyli lewa burta łodzi, statku etc.), kehren oznacza ‘obracać, skręcać’, połączenie ma zatem znaczenie ‘obracać na lewo, przez lewe ramię, wstecz, za siebie’). Można także wyprowadzać pochodzenie polskiego NA BAKIER z francuskiego wyrażenia ‘à bas coeur’, używanego przenośnie, a dosłownie znaczącego mniej więcej ‘w dół do serca’, a więc również obrazującego skręcający ruch w lewo.