Co to takiego DESKA, chyba nie trzeba wyjaśniać. Warto jednak wiedzieć, że słowo DESKA miało niegdyś ciekawą postać. W czasach Kazimierza Wielkiego i Władysława Jagiełły mianownik liczby pojedynczej tego wyrazu miał króciutką formę CKA, która po zaniku jerów powstała przez uproszczenie fonetyczne wcześniejszej postaci *dъska: *dъska > dska > tska > cka. Była więc ta CKA (jedna), te CCE (dwie – tak jak: te ręce) i te CKI (co najmniej trzy, w każdym razie – wiele). Pod wpływem często używanej formy dopełniacza liczby mnogiej DESK (później DESEK) mianownik liczby mnogiej zaczął przyjmować obocznie postać CKI lub DESKI, podobnie mianownik liczby pojedynczej: CKA lub DESKA. Stan chwiejności postaci utrzymywał się niemal do końca XV w. Od początków XVI w. ustabilizował się jednak i pozostały jedynie te formy, których używamy do dziś: DESKA, DESKI, DESEK…