Autorzy projektu to niemieckie małżeństwo. Już 12 lat temu wpólnie zaprojektowali pierwszy ekologiczny budynek - ich własny dom, który stoi w centrum Berlina. Martin Kaltwasser jest gorącym zwolennikiem architektury oszczędzającej zarówno energię, jak i materiały. Jak sam mówi, "to co dla jednego człowieka jest śmieciem, dla innego bywa skarbem".

Budynek teatru, zbudowany w lipcu 2010 roku z pomocą grupy wolontariuszy, od sierpnia do października działał zgodnie ze swym przeznaczeniem, jednorazowo mieszcząc na widowni 120 osób. Konstrukcja z jednej strony przypominała rufę statku, natomiast jej „dziób” składał się ze znalezionych na śmietnikach starych drzwi i krzeseł.

Nie tylko konstrukcja teatru, lecz również repertuar służyły rozpowszechnianiu i promowaniu świadomości ekologicznej. Na jego deskach wystawiano więc sztuki o tematyce ekologicznej: Oikos Simona Wu oraz Protozoa Kay Adshead.

Projekt zajął pierwsze miejsce w plebiscycie "2011 Small Projects" magazynu "Architect’s Journal’s". Zastosowana technologia doczekała się nawet nieoficjalnego terminu: junkitecture. Wymyślił je Jonathan Glancey z brytyjskiego dziennika Guardian, który zachwycał się kreatywnością architektów w tówrczym wykorzystaniu codziennych oraz zużytych materiałów.