Na przełomie czerwca i lipca 2023 roku odbyła się siódma edycja Letniej Akademii Rękodzieła i Sztuki – warsztatów rękodzieła artystycznego - zorganizowana w zabytkowym dworze w Łucznicy przez Narodowe Centrum Kultury i Stowarzyszenie „Akademia Łucznica”. O kursie dowiedziałam się od koleżanki z pracy, która sama uczestniczyła w poprzednich edycjach. “Pojedź! Zobaczysz! Co to za miejsce! I ludzie! Najlepszy czas!” - kusiła. Zgłosiłam się więc i dostałam na wymarzony kurs ceramiki.

“Co takiego jest w tym miejscu?”

- zastanawiałam się, popijając kawę z WARSA w pociągu do Warszawy. Byłam wtedy o godzinę drogi od odpowiedzi. Kiedy wysiadłam z NCKowego busa w Łucznicy, już wiedziałam, że nie jest to zwykłe centrum szkoleniowe. No bo które centrum szkoleniowe ma glinianą Bukę ukrytą w zaroślach i kota, wylegującego się na podwórzu… w głębokiej patelni? Dziesiątki drobiazgów, wyrzeźbionych, utkanych, wyplecionych i wymalowanych nadają temu miejscu specjalną formę. Najpierw forma wypełnia się ludźmi z całej Polski, przyjeżdżającymi z różnymi doświadczeniami i oczekiwaniami. Z początku siedzą nieco sztywno na krzesłach, pojedynczo jak rodzynki i lustrują się wzajemnie - badawczo choć przyjaźnie. Stopniowo łączą się w rozgadane grupki, zajmują więcej miejsca i wypełniają formę jak ciasto w piecu chlebowym.

Rytm dnia

wyznaczały nam wspólne posiłki, po których poszczególne grupy przenosiły się do swoich pracowni. W tym roku w ofercie warsztatów znalazły się:

- makrama, prowadzona przez Agatę Wieczorek

- batik pod opieką Heleny Szuby

- ceramika z Justyną Skowyrską-Górską

Wieczorami czekały na nas wydarzenia towarzyszące: pierwszego dnia otwarcie wystawy “Once Upon a Time” Agnieszki Saks i Idy Jarmoszewicz, w kolejnych spotkania tematyczne z instruktorkami. Dowiedzieliśmy się nieco o kintsugi - japońskiej technice (a może filozofii?) naprawiania naczyń laką i złotem. Wypletliśmy ozdobne liście, które nasze koleżanki wykorzystały jako element końcowej wystawy. Oglądaliśmy filmy o dawnej i obecnej Łucznicy, o mieszkańcach wsi, początkach Akademii i artystycznych podróżach.

Głównie jednak pracowaliśmy i przygotowywaliśmy się do końcowej wystawy. Pomysły kiełkowały, prace rosły o kolejne barwy, węzły i wałeczki. Atmosfera przyjemnego skupienia narastała aż do dnia wernisażu w przededniu wyjazdu. Wtedy dopiero zobaczyliśmy całokształt pracy - naszej i naszych koleżanek oraz kolegów z innych grup. To był bardzo satysfakcjonujący moment dla mnie (i - mam nadzieję - pozostałych oglądających), ponieważ jak na dłoni pokazywał, jak rozwinęliśmy się twórczo w tak krótkim czasie.

W ciągu dziesięciu dni

nauczyłam się, jak: suszyć, wyrabiać, wylepiać, szkliwić, dłubać, zacierać, wylewać, wydłubywać, ryć, wypalać, polerować, toczyć, rzeźbić, odbijać fotografie w mokrej glinie. Ale też: widziałam świetliki tańczące nocą w zagajniku, przeżyłam najlepszą burzę mózgów w życiu, wysłuchałam niesamowitych, inspirujących historii i poznałam wiele wspaniałych osób. Dostałam o wiele więcej, niż dziesięć dni warsztatów z ceramiki i certyfikat ukończenia kursu.

Dzięki, Łucznico!

Anna Maciejewska – bibliotekarka

Centrum Kultury i Biblioteka Publiczna Gminy Suchy Las