KOCZARGA to staromazowiecki dialektyzm. KOCIUBA to również dialektyzm, ale wschodni i południowy, używany na terenach dawnej Galicji. Oba słowa mają to samo znaczenie: ‘pogrzebacz’. Zakres występowania każdej z nazw określają i potwierdzają nazwy miejscowe: Koczargi na skraju Puszczy Kampinoskiej na Mazowszu, Koczarki (dawniej Kocargi, a w czasach niemieckich Kotzargen) koło Kętrzyna na Mazurach, Kociubki i Kociubińce na Podolu.  
A jak Wasze babcie i Wasi dziadkowie mówili na pogrzebacz? Może w Waszych stronach używa się jeszcze innych słów na określenie pogrzebacza - stalowego pręta do poprawiania płonącego w piecu węgla lub drewna, do wygrzebywania popiołu i przestawiania fajerek?