Tylko dwa przedrostki we współczesnej polszczyźnie wyłamują się z zasady pisowni łącznej i domagają się zapisu z dywizem (krótką kreseczką bez spacji po obu stronach). Te przedrostki to rdzennie polski NIBY- oraz jego łaciński z pochodzenia odpowiednik QUASI-. Bardzo bliski znaczeniowo i równie starożytny pod względem rodowodu przedrostek PSEUDO zachowuje się już tak jak wszystkie inne przedrostki w polszczyźnie: wymaga pisowni łącznej. Piszemy zatem: Nosił taki niby-wąsik; A gdyby tak temu androidowi dorobić quasi-zarost z metalowych opiłków? Czy ta pseudobroda ma ci dodawać wdzięku czy powagi? O wyjątku od wyjątku i pisowni łącznej cząstki niby- – w następnej ciekawostce.