Przymiotnik tworzący oba frazeologizmy ma taką samą postać, ale inne znaczenie. Słomiany ze „słomianego zapału” odsyła do skojarzeń ze słomianym ogniem, czyli z gwałtownym, jasnym i gorącym, lecz krótkotrwałym, szybko gasnącym płomieniem, jakim pali się sucha słoma. Słomiany w „słomianym wdowcu” odwołuje się do dawnego znaczenia, dziś już nieużywanego, zachowanego właśnie w tym frazeologizmie: ‘marny, lichy; także: niepewny, nieprawdziwy’. Słomiany wdowiec, czyli żonaty mężczyzna, którego żona na jakiś czas wyjechała, to zatem taki „niepewny wdowiec”, „lichy wdowiec”, bo wprawdzie chwilowo wolny, ale bez większych szans na to, że będzie znów „dyspozycyjny”, to znaczy gotów do powtórnego ożenku. Pamiętajmy, że rozwody rozpowszechniły się dopiero w XX w., rozwodnik to pojęcie XX-wieczne, a singiel –XXI-wieczne...