POTRAFIĆ to czasownik dwuaspektowy: jednocześnie dokonany i niedokonany. Cechą charakterystyczną takich czasowników jest to, że nie tworzą złożonych form czasu przyszłego (czyli form dwuwyrazowych, takich jak np. będę czytać czy będę czytał). Czasowniki dwuaspektowe mają tylko formy czasu przeszłego i teraźniejszego, choć można nimi wyrażać to, co dopiero nastąpi – w funkcji czasu przyszłego występują bowiem formy czasu teraźniejszego. W starannej polszczyźnie poprawnie mówimy i piszemy: Potrafiłem to rozszyfrować wczoraj, potrafię to rozszyfrować w tej chwili i być może potrafię to rozszyfrować za jakieś dwa dni (a nie: „być może będę potrafił to rozszyfrować za jakieś dwa dni”); Ciekawe, czy potrafisz to zrobić, jak będziesz w jego wieku? LUB: Ciekawe, czy będziesz umiał to zrobić, jak będziesz w jego wieku? (a nie „będziesz potrafił”).