POŚLADEK – w przeciwieństwie do pupy – to wyraz rdzennie polski. Dawniej oznaczał nie tylko pupę, tylną część ciała, lecz także ostatnią część czegoś, koniec, resztę, a nawet – w staropolszczyźnie – następcę, potomka. Zarówno rzeczownik POŚLADEK, jak i przymiotnik POŚLEDNI ‘lichy, drugorzędny’, dawniej także ‘późniejszy; tylny; ostatni’, etymologicznie łączą się ze słowem ŚLAD (prasłowiański ŚLAD był to *slědъ). Oba słowa: POŚLEDNI i POŚLADEK pochodzą bowiem od wyrażenia przyimkowego *po slědě ‘na końcu, z tyłu’. Nie da się ukryć, że my, ludzie, przez naturę pozbawieni ogona, na samym końcu siebie mamy właśnie POŚLADKI...