Autorka wychodzi z założenia, że kulturę muzyczną współkształtuje język, w jakim o praktykach muzycznych mówimy, i wprowadza nas w tajniki tego języka. 

Łatwo zauważyć, że język refleksji muzykologicznej poświęconej współczesnym, eksperymentalnym praktykom muzycznym, słabo przenika do dyskursów kulturoznawczych. Nie oznacza to, że nie słuchamy muzyki wykorzystującej nowe technologie czy że nie interesuje nas kształt współczesnej audiosfery i sposoby jej muzycznej interpretacji ; raczej, po prostu, trudno nam kompetentnie o tym mówić. Książka Ewy Schreiber (...) wypełnia tę wyraźnie odczuwalną lukę. (...) Dwa początkowe rozdziały książki poświęca przejrzystej i kompetentnej eksplikacji kluczowej dla dalszych analiz kategorii wyobraźni metaforycznej i jej zastosowaniom w różnych obszarach badań muzykologicznych, kolejne – analizie centralnych w twórczości wspomnianej trójki kompozytorów metafor (przedmiotu dźwiękowego, pejzażu dźwiękowego i organizmu dźwiękowego) w ich filozoficznych, estetycznych i technologicznych kontekstach. (...) Adresatem [książki] nie są jednak wyłącznie środowiska badaczy akademickich czy krytyków muzycznych, ale i wszystkich tych osób, które pragną bardziej kompetentnie obcować ze współczesną muzyką określaną mianem „eksperymentalnej”.

Prof. dr hab. Anna Zeidler-Janiszewska – przewodnicząca Komisji Konkursowej
 

Ewa Schreiber ukończyła studia muzykologiczne i filozoficzne na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu (2005), gdzie obroniła również pracę doktorską z muzykologii (2011). Była stypendystką uniwersytetów w Grazu, Paryżu i Kilonii. Interesuje się estetyką muzyki, przede wszystkim zastosowaniem pojęć metafory i ironii w refleksji muzykologicznej, a także muzyką współczesną, w szczególności twórczością młodych polskich kompozytorów. Jest adiunktem w Katedrze Muzykologii UAM i krytykiem muzycznym. Należy do redakcji „Res Facta Nova”, współpracuje też z pismami „Ruch Muzyczny” „De musica” i „Glissando”.