Oba państwa rozwijały się w zupełnie odmienny sposób, ta różnica widoczna jest także w przypadku symboli narodowych. Flaga Izraela została ustanowiona 28 października 1948 r., ale jej początki sięgają końca wieku XIX w. Nili Aravot analizuje szczegółowo wszystkie jej elementy – Gwiazdę Dawida, białe tło i błękitne pasy, które są inspirowane tałesem, czyli żydowskim szalem modlitewnym.

Jak opisuje Ludwik Malinowski, polska flaga rozwijała się stopniowo, biel i czerwień były związane z polską państwowością od niepamiętnych czasów, ale jako barwy narodowe pojawiły się pierwszy raz w 1792 r., w pierwszą rocznicę uchwalenia Konstytucji 3 maja. Po upadku powstania listopadowego carat zakazał używania polskiej flagi, która towarzyszyła odtąd każdemu zrywowi niepodległościowemu.

Flaga stanowi wizualną reprezentację idei ważnych dla danej zbiorowości. Flaga izraelska to nie tylko symboliczne zaznaczenie jedności państwa, ale także symbol rozproszonej po świecie żydowskiej diaspory. Polska flaga odwołuje się do tradycyjnych barw na znak ciągłości i trwania państwa polskiego nawet w czasach, kiedy było podzielone lub formalnie przestało istnieć.

Książkę Flaga – naród – tożsamość można zakupić w sklepie internetowym NCK

Profesor Szewach Weiss, który skądinąd świętuje dziś 83 urodziny, nazywa flagę „społecznym barometrem”, jej obecność w przestrzeni publicznej stanowi odzwierciedlenie tożsamości i emocji danej wspólnoty. Jak można zobaczyć na zdjęciach towarzyszących publikacji, flaga bywa wyrazem miłości do narodu i ojczyzny, demonstracją przynależności etnicznej, politycznej czy religijnej, niekiedy staje się atrybutem jakiejś grupy społecznej albo służy wyrażeniu jednostkowych uczuć – jest obecna w życiu każdego obywatela.

Po więcej zajrzyj do naszych księgarń stacjonarnych oraz na sklep.nck.pl!