kiedy: 10 grudnia 2013, g. 10.30-16.00
miejsce: Bar Studio, PKiN, Plac Defilad 1 w Warszawie

uczestnicy:

• Piotr Cichocki,
• Barbara Fatyga,
• Jerzy Hausner,
• Tomasz Rakowski,
• Przemysław Sadura,
• Antoni Bartosz.

prowadzenie: Edwin Bendyk 

Analiza dorobku pozwoliła na potwierdzenie intuicji wyrażonych podczas Kongresu Kultury Polskiej w 2009 r. i mówiących, że brakuje pełnego obrazu kultury zarówno w wymiarze ilościowym, jak i jakościowym. A skoro tak, to istnieje ryzyko, że wiele zjawisk, praktyk uczestnictwa i twórczej aktywności jest nieobecnych w dyskursie publicznym, tym samym też są one zapoznawane jako potencjalnie cenne zasoby rozwojowe i pomijane w politykach publicznych (np. polityki wspierania innowacyjności koncentrują się od lat na wspieraniu ośrodków badawczo-rozwojowych pomijając kluczowe dla dynamizmu rozwojowego zjawisko grassroot innovation, oddolnych innowacji).

Analizując dorobek seminariów postawiliśmy pytanie, jakie bariery epistemologiczne utrudniają uzyskanie pełniejszego opisu rzeczywistości: brak adekwatnych danych? Brak teorii? Bariery mające źródło w badanych przez socjologię nauki uwarunkowania instytucjonalne badań naukowych? Interesy klasowe i grupowe? Zasadność tych pytań wzmocniły zjawiska samodzielnego „uobecniania” się nowej rzeczywistości, by wspomnieć Ruch Obywateli Kultury, ruchy miejskie, czy protesty przeciwko ACTA. Jednocześnie też obserwujemy wysyp badań, realizowanych często poza głównym nurtem obiegu naukowego, które dostarczyły wiele nowych elementów wiedzy o zmieniającej się kulturze i praktykach.

W kolejnym etapie projektu przedstawiciele świata nauki, instytucji kultury i sztuki zostali zapytani o to, dlaczego mapa polskiej kultury nie pokrywa się z jej terytorium. Wielu rozmówców skrytykowało tę metaforę, przekonując, że rzeczywistość kultury jest zbyt dynamiczna i w wielu wymiarach ciągle się staje, tworzy. Ta krytyka tym bardziej jednak potwierdza zasadność pierwotnych pytań o adekwatność wiedzy i dostępnych dyskursywnych reprezentacji świata kultury.

Sympozjum „Spisek kultury. Mapa polskiej kultury i jej terytorium” miała na celu podsumowanie rozmów (zapis wywiadów tutaj) oraz konfrontację wyników tego nurtu refleksji nad kulturą i rozwojem z nurtem równoległym, realizowanym przez prof. Jerzego Hausnera w Instytucie Studiów Zaawansowanych.

Przebieg Sympozjum:

Część I

Wprowadzenie:

Podsumowanie cyklu „Kultura i rozwój” realizowanego przez Edwina Bendyk oraz wstępne wnioski z projektu „Spisek kultury” (wywiady z przedstawicielami instytucji nauki, kultury i sztuki) – Edwin Bendyk;
Wnioski z konferencji „Kultura i rozwój” podsumowującej cykl seminaryjny prof. Jerzego Hausnera w Instytucie Studiów Zaawansowanych – Jerzy Hausner;

Część II

Przeszkody epistemologiczne

Uczestnicy panelu zastanawiali się jakiego typu przeszkody utrudniają tworzenie adekwatnych map polskiej kultury i ich tłumaczenia na język polityk publicznych. Jakie są trudności metodologiczne? Bariery instytucjonalne? Uwikłanie w dyskurs władzy? Interesy grupowe i klasowe? 

Uobecnianie

W jaki sposób docierać do ukrytej rzeczywistości nie tylko w wymiarze badawczym, lecz szerszym – polegającym na tłumaczeniu wyników badań na inne dyskursy: medialny, instytucjonalny, polityk publicznych. Analizowaliśmy konkretne przykłady badań nad praktykami kulturowymi w obszarach zmarginalizowanych iw przestrzeni cyfrowej.

Część III

Podsumowanie

Sympozjum "Spisek Kultury" jest wynikiem współpracy Fundacji Bęc Zmiana oraz Narodowego Centrum Kultury

Partner sympozjum: barSTUDIO