Najdawniejszym określeniem związanym z leczeniem wodą jest rodzimy wyraz CIEPLICA. W XVI wieku jeździło się do cieplic, w cieplicach leczyło się i używało się cieplic. Słowo CIEPLICA oznaczało ‘ciepłe źródła lecznicze’ lub ‘miejscowość lecznicza nad nimi położona’- stąd też nazwa własna CIEPLICE (przekształcane na niem. Töplitz ) - niekiedy też ‘miejsce kąpieli, łaźnia’, później także ‘lecznicze wody służące do kuracji zewnętrznych’. Doroszewski notuje ten rzeczownik jeszcze w liczbie pojedynczej CIEPLICA, definiując go jako ‘źródło o ściśle określonych właściwościach’, natomiast w niewiele późniejszym słowniku Szymczaka znajdziemy rozróżnienie na CIEPLICĘ (lp.) ‘gorące źródło’ i CIEPLICE (l.mn.) ‘uzdrowisko mające gorące źródła’. We współczesnych słownikach występuje tylko forma CIEPLICE (l.mn.) jako termin medyczny o zn. ‘uzdrowisko’.