Strony świata – WSCHÓD i ZACHÓD – wzięły swoje nazwy od wschodu i zachodu słońca. WSCHÓD jest tam, gdzie słonko wschodzi, ZACHÓD – tam, gdzie słonko zachodzi. Ten pierwotny sposób postrzegania świata utrzymał się do dziś, choć już od dobrych kilku wieków wiemy, że nie znajdziemy na ziemi miejsca, gdzie słońce wschodzi, tak samo jak nie znajdziemy miejsca, gdzie słońce zachodzi. Dawniej jednak uważano, że tak jak jest początek tęczy i jest koniec tęczy, i można się na tę tęczę wspiąć, tak też jest na świecie „kraina, gdzie słonko wschodzi” i „kraina, gdzie słonko zachodzi”. WSCHÓD i ZACHÓD nie były zatem określeniami względnymi – miały swoje miejsce w obrazie świata naszych przodków, na ich wyobrażonej mapie. Warto zauważyć, że kraje, do których dziś odnosi się nazwa Zachód, to kraje leżące na zachód od Polski (oraz USA i Kanada), a kraje, do których odnosi się nazwa Wschód, to pierwotnie kraje południowej i wschodniej Azji (takie jak np. Indie, Chiny, Japonia), a dopiero od XX w. – ówczesne kraje komunistyczne wschodniej, południowej i środkowej Europy. Owym centrum, z którego wyznaczano WSCHÓD i ZACHÓD, była zatem Polska w dawnych, przedrozbiorowych granicach...