Poprawnie mówimy i piszemy: REMINISCENCJA – przez „i” i przez „c”, a nie „reminescencja” i nie „reministencja”. Wyraz ten używany jest najczęściej w liczbie mnogiej: te REMINISCENCJE – tych REMINISCENCJI, ale ma również formy liczby pojedynczej: ta REMINISCENCJA – tej REMINISCENCJI. W języku ogólnym REMINISCENCJA to ‘wspomnienie, przypomnienie czegoś’, np. Opublikował reminiscencje z podróży; Dawni zesłańcy nadal żyli reminiscencjami swych młodych lat. W języku specjalistycznym REMINISCENCJA to termin z zakresu teorii literatury i historii sztuki o znaczeniu ‘myśl, scena, motyw istniejące już w innym dziele, będące jego oddźwiękiem’, a więc coś w rodzaju zapożyczenia z innego dzieła, np. Tropiła reminiscencje romantyzmu w literaturze współczesnej; W utworze tym odnajdziemy wiele reminiscencji z „Pana Tadeusza”.