Poprawnie piszemy i mówimy PERMANENTNY i PERMANENTNIE – najpierw M, potem N – nie „permamentny”, nie „penamentny” i nie „permamentnie” ani „pernamentnie”. PERMANENTNY oznacza ‘stały, ustawiczny, bezustanny’, a PERMANENTNIE ‘stale, ustawicznie, bezustannie’. Wyrazy te nie mają złych konotacji, choć zazwyczaj używane są w kontekście negatywnym: mówimy, że ktoś jest permanentnie niewyspany albo że mamy dość jego permanentnego narzekania, ale raczej nie powiemy, że ktoś jest permanentnie w dobrym humorze lub że ma permanentne szczęście. Do polszczyzny przymiotnik PERMANENTNY trafił z niemieckiego lub francuskiego (ewentualnie z angielskiego) – we wszystkich tych językach słowo permanent ma takie samo znaczenie, do tych języków zaś przeszedł z łaciny – łacińskie permanens oznacza ‘trwający’.