Wyjątek od wyjątku stanowi łączna pisownia terminów naukowych z pierwszym członem niby: jeśli wyraz poprzedzony cząstką niby jest terminem naukowym (zazwyczaj biologicznym lub astronomicznym), to zapisujemy go „zwyczajnie”, czyli łącznie i bez dywizu, który zwykle towarzyszy cząstce niby. Piszemy zatem: nibynóżki, nibykwiat, nibyliść, nibyjagoda, nibykłos, nibybłona, nibytorebka, nibygwiazda. Oczywiście, jeśli wyraz NIBY jest użyty w funkcji porównawczej i występuje jako spójnik, przyimek lub partykuła, musimy zapisać go rozdzielnie, a więc np. Podpórki niby nóżki utrzymywały go w pozycji pionowej; Oko, okrągłe i czarne niby jagoda, spoglądało na nas zza długich rzęs. Jeśli zaś dane połączenie – wyglądające tak samo jak termin – nie występuje w funkcji terminu, to nie przysługuje mu pisownia łączna, np. Z niemałym trudem wyciągnął z ziemi dorodnego kalafiora i wręczył ten niby-kwiat rozpromienionej dziewczynie; Pomiędzy listkami pojawiają się wiotkie, niby-pierzaste, bladozielone nibyliście, których nie zaobserwowano u innych przedstawicieli tej rodziny mchów.