Mianownik to nie tylko urzędnik mianowany, lecz także podstawowa forma rzeczownika (pierwsza część zdania to oczywiście żart ☺). Czy rzeczownik może nie mieć mianownika? Może, choć zdarza się to bardzo rzadko. Takim rzeczownikiem bez mianownika jest na przykład forma DŻDŻU – dawna postać D. lp. rzeczownika ‘deszcz’, który w tamtych zamierzchłych czasach odmieniał się nieco inaczej: deszcz, dżdżu, dżdżowi, dżdżem, o dżdżu (i w liczbie mnogiej już z mianownikiem: dżdże, dżdżów, dżdżom, dżdżami, o dżdżach). Nie mają mianownika również formy, które historycznie są pozostałościami dawnych rzeczowników i zostały utrwalone w języku w postaci narzędnika, dopełniacza lub miejscownika: chyłkiem, ciszkiem, ciurkiem, ukradkiem, znienacka, po omacku, po ciemku. Formy te współcześnie klasyfikowane są jako przysłówki.