Settings and search
ŁUPIEŻ, cichy ŁUPIEŻCA
Paweł Jaroński
Paskudny ŁUPIEŻ, który niejednemu spędza sen z powiek, ma z ŁUPIEŻCĄ i ŁUPIENIEM bardzo dużo wspólnego. Wszystkie te rzeczowniki pochodzą od tego samego czasownika, jeszcze prasłowiańskiego, *lupiti o znaczeniu ‘łupić’, czyli zarówno ‘łupić, pozbawiać kogoś czegoś, rabować’, jak i ‘łupić, obłupiać, obdzierać coś z wierzchniej warstwy, zdzierać skórę’. Pierwsze znaczenie tego czasownika dało początek zapomnianemu już dziś słowu ŁUPIEŻCA (które w nieco innej wersji znamy z oryginalnych, czeskich opowieści o rozbójniku Rumcajsie – „O loupežníku Rumcajsovi”), drugie zaś – określeniu choroba skórnej, polegającej na łuszczeniu się zewnętrznych warstw naskórka, głównie na owłosionej skórze głowy, czyli słowu ŁUPIEŻ.
Źródło: [SEJP Bor, 305; ESJP, II, 112; SJP PWN; USJP]