Najpowszechniejsza obecnie nazwa „plasterka chleba” to KROMKA. Mówiąc KROMKA, myślimy zazwyczaj o „plasterku chleba”, a nie o odłamanym czy oderwanym kawałku. Najbardziej typowa – archetypowa – KROMKA jest równa, gładka, płaska, cienka, pochodzi gdzieś ze środka bochenka i została odkrojona nożem lub ostrzem maszyny do krojenia chleba. Dawniej jednak KROMKA oznaczała nie „plasterek chleba”, tylko pierwszą (lub ostatnią) jego część – tę skrajną, którą dziś nazywamy przylepką (albo piętką, albo jeszcze inaczej). Prasłowiańskie słowo *kroma (lub *kromъ) oznaczało bowiem ‘skraj, krawędź, brzeg; coś odciętego, odkrajanego’ i zawierało w sobie praindoeuropejski pierwiastek *(s)ker- ‘krajać, kroić, ciąć’ – ten sam, który odnajdziemy też w wyrazach KORA i SKÓRA.