W zachodniej Wielkopolsce do dzisiaj zachowała się nazwa PODKOZIOŁEK. Określa się tym mianem imprezę (zazwyczaj organizowaną w miejscu pracy – a jakżeby inaczej), urządzaną w ostatni wtorek karnawału. Pierwotnie PODKOZIOŁKIEM nazywano zabawę ludową, odbywającą się właśnie w ostatki, na której młodzież bawiła się za pieniądze dziewcząt i na której tańczono PODKOZIOŁKA. W zapusty (czyli ostatnie dni karnawału) chłopcy obwozili po wsi kukłę z kozimi rogami (na Kujawach „chodzono z kozą”) i wywabiali panny na zabawę. Na miejscu, na przykrytej białym obrusikiem beczce (także zwanej PODKOZIOŁKIEM) stawiano talerz, na który dziewczęta rzucały pieniądze dla grajków, składając w ten sposób „hołd” PODKOZIOŁKOWI - figurce stojącej przed muzykantami, przedstawiającej zwykle kozła, a w niektórych regionach –chłopca.