BABA oznaczało pierwotnie ‘matka ojca lub matki’ albo ‘stara znachorka, czarownica’ – etymolodzy nie są zgodni co do tego, które z tych znaczeń było pierwotne. To wyraz ogólnosłowiański, który w polszczyźnie dał całą rodzinę wyrazów pochodnych. Ani na babcię, ani o babci już nie mówi się dziś ‘baba’, dawnego zdrobnienia ‘babka’ w tym samym znaczeniu używa się tylko wobec mniej znanych lub mniej kochanych babć (naszyjnik po babce), a ‘babcia’ – pierwotnie spieszczenie – to dziś określenie neutralne. Bardzo często wykorzystujemy możliwości słowotwórcze naszego języka i tworzymy kolejne zdrobnienia i spieszczenia: babunia, bunia, bunieczka, babusia, babciusia, babisia, bubunia, babulka, babulinka, babuńcia... A Wy jak nazywacie swoją ukochaną babcię?