INTERPUNKCJA to przestankowanie – zarówno samo stawianie w piśmie znaków interpunkcyjnych, jak i zasady stawiania tych znaków oraz zbiór owych znaków. Słowo INTERPUNKCJA to spolszczenie łacińskiego żeńskiego rzeczownika interpunctio, a PRZESTANKOWANIE to tłumaczenie tego rzeczownika. Łacińskie interpunctio pochodzi od czasownika interpungo, intepungere ‘rozdzielać, przerywać’, a także ‘stawiać kropki, kropkować’ – bo kropka to pierwszy i podstawowy znak interpunkcyjny: pierwszy, jakiego zaczęto używać, podstawowy, gdyż stosowany w pisowni większości języków na świecie. Stosując znaki interpunkcyjne, warto pamiętać, że „interpunkcja polska ma przede wszystkim charakter składniowy. Oznacza to, że znaki interpunkcyjne służą głównie do uwydatniania logiczno-składniowej konstrukcji zdań” [84 SO PWN]. Dlatego nie bójmy się interpunkcji – ona ułatwia odbiór tekstu, a nie utrudnia jego napisanie.