To nie jest język idioty czy idiotów ani język warstw niewykształconych. IDIOLEKT to termin językoznawczy, którego postać powstała przez połączenie cząstki IDIO-, pochodzącej od greckiego idios ‘własny, osobisty, swoisty’ i niosącej znaczenie ‘własny, swoisty, odmienny, utworzony samodzielnie, powstały wewnątrz czegoś’, oraz skrócenia słowa DIALEKT. IDIOLEKT to zatem ‘język jednostki’. IDIOLEKT stanowi zespół cech charakteryzujących mowę konkretnej osoby, pojedynczego użytkownika języka. Bada się IDIOLEKT danej osoby w danym momencie lub okresie życia – inaczej przecież mówimy, mając dwa latka, inaczej mając pięć, a inaczej w wieku piętnastu, potem trzydziestu, pięćdziesięciu czy osiemdziesięciu lat. Pewne nawyki pozostają na całe życie, a niektórych zwrotów i wyrażeń używamy tylko w określonym wieku. Na nasz idiolekt mają wpływ różnorodne czynniki: pochodzenie, tradycje środowiskowe, wykształcenie, wykonywany zawód, a także upodobania stylistyczne. Pamiętajmy, że możemy świadomie kształtować własny język, udoskonalając styl, prostotę i jasność wypowiedzi.