Graficznie imiona te różnią się jedynie obecnością (nieobecnością) jednej litery, fonetycznie oba kończą się na spółgłoskę, bo zakończenia graficzne ich form mianownikowych są niewymawiane – ich odmiana będzie zatem podobna, choć imiona te różnią się fonetycznie.  
GEORGE to imię z angielskiego kręgu językowego – wymawiamy je [dżordż]. Ponieważ końcowe e jest nieme, musimy poprzedzić końcówki fleksyjne apostrofem. Poprawnie odmieniamy zatem: George [dżordż], George’a [dżordża], George’owi [dżordżowi], George’a [dżordża], z George’em (nie: z George’m, bo końcówką fleksyjną jest -em, a tematyczne -e jest nieme) [dżordżem], o George’u [dżordżu].  
GEORGES to imię z francuskiego kręgu językowego, wymawiamy je [żorż]. Widoczne w postaci graficznej mianownika -es na końcu jest nieme (tak samo jak -e w angielskim odpowiedniku George). To imię również odmieniamy z apostrofem, przy czym – uwaga! – zapisywanego -es nigdy nie wymawiamy. Poprawnie zatem: Georges [żorż], Georges’a [żorża], Georges’owi [żorżowi], Georges’a [żorża], z Georges’em [żorżem], o Georges’u [żorżu] (nie: o Georgesie, bo nie wymawiamy -es i imię fonetycznie kończy się na -ż).  
Napiszemy więc: podróże George’a Catlina, film z George’em Clooneyem, przemówienie premiera Georges’a Clemenceau, nowo wydana książka o Georges’u Bizecie.