Nazwa FELCZER kojarzy się z przedwojniem i okresem tużpowojennym – wydaje się, że obecnie FELCZER to zawód wymarły. A jednak tak nie jest, przynajmniej z perspektywy prawnej. Wciąż obowiązuje ustawa o zawodzie felczera z dnia 20 lipca 1950 r. (z ostatnimi zmianami z 25 października 2018 r.), która określa m.in. zakres jego obowiązków: badanie stanu zdrowia, rozpoznawanie chorób i zapobieganie im, udzielanie pomocy w stanach zagrożenia życia i zdrowia, wykonywanie czynności z zakresu medycyny pracy, sprawowanie nadzoru nad artykułami żywnościowymi i produktami użytkowymi, stwierdzanie zgonów oraz udział w procesie leczenia pod nadzorem lekarza lub we współpracy z nim. To ostatnie zadanie wchodzi również do definicji słownikowych nazwy FELCZER. Etymologicznie FELCZER to ‘chirurg wojskowy’ – w takim znaczeniu zapożyczyliśmy to słowo w XVIII w. z języka niemieckiego (niemieckie Feldscher lub Feldscherer oznaczało dosłownie „krajacz polowy”). Dość szybko jednak FELCZER z chirurga wojskowego przekształcił się w „mniejszego lekarza cywilnego” lub w pomocnika lekarza. Po prawie dwustu latach pozostawania w czynnym użyciu, w drugiej połowie XX w., wraz z reformą służby zdrowia zaczął odchodzić w zapomnienie i coraz bardziej stawać się jedynie bytem słownikowym.