Któż, ach, któż dziś tak mówi o swojej ukochanej, oblubienicy, wybrance?   
BOGDANKA to stare słowo, z dawien dawna mające znaczenie ‘ukochana; wybranka serca; narzeczona’. Samo słowo BOGDANKA to zdrobnienie od imienia BOGDANA, które z kolei jest żeńskim odpowiednikiem męskiego imienia BOGDAN. BOGDAN – tak samo jak BOŻYDAR i łaciński z pochodzenia TEODOR – to tzw. imię znaczące, oznaczające ‘dany przez Boga; dar od Boga’.  
Zdrobnienie imienia stało się eponimem, czyli wyrazem pospolitym utworzonym od nazwy własnej, z dwóch powodów. Po pierwsze, rzecz jasna, ze względu na swoje znaczenie: ukochana to nie byle kto, to nasza druga połówka, to dar od Boga przeznaczony specjalnie dla nas. Po drugie, niezdrobniała BOGDANA i zdrobniała BOGDANKA były to jedne z najpopularniejszych żeńskich imion w dobie średniowiecza. Trochę tak jak swego czasu Ania, Kasia czy Marysia – kto więc miał swoją bogdankę, często miał również swoją Bogdankę, bo bogdanka często bywała Bogdanką, a nie Kasią czy Oleńką.