Podobnych par czasownikowo-rzeczownikowych jest jeszcze kilka w polszczyźnie, np. subskrypcja i subskrybować, resorpcja i resorbować. Dlaczego w czasowniku wymawiamy i zapisujemy dźwięczne b, a formy rzeczownika zapisujemy przez p? Profesor Witold Doroszewski tłumaczył to tak: „oboczność dźwięcznego b w bezokoliczniku i bezdźwięcznego p w pochodnych rzeczownikach była regułą stosowaną w pisowni wyrazów łacińskich od najdawniejszych czasów; pisać to po łacinie scribere, ale pisarz to scriptor – przez p, scriptio ‘pismo’ również” [D Kult, II, 589]. Po prostu takie pary wyrazów zapożyczamy bezpośrednio z innych języków – łaciny, francuskiego, niemieckiego – wraz ze spółgłoskami, które w pierwotnych formach występują: absorbować < fr. absorber; absorpcja < fr. absorption; subskrybować < niem. subskribieren, łac. subscribo, subscribere; subskrypcja < niem. Subscription, łac. subscriptio.