Wyraz SZYK zapożyczaliśmy dwukrotnie: najpierw na potrzeby wojska, ze średniowiecznej niemczyzny (SZYK jako ‘określony porządek, sposób ustawienia), po raz drugi zaś – specjalnie dla dam i bywalców salonów – w XIX w. z francuskiego (SZYK jako ‘elegancja, wytworność’). Sam przymiotnik SZYKOWNY, utworzony już na gruncie polszczyzny, nieco się spauperyzował. Dzisiaj funkcjonuje co prawda jako słowo książkowe, ale najczęściej bywa używany nieco ironicznie albo co najmniej żartobliwie. SZYNKARECZKA to również słowo utworzone już na gruncie polskim, zdrobnienie i spieszczenie od SZYNKARKA ‘ta, która prowadzi szynk’ lub ‘żona szynkarza’. SZYNKARZ to natomiast nie ‘wytwórca szynki’, tylko ‘ten, kto prowadzi szynk’.