Wiecie, co to takiego PUSTAK? To nie tylko pusty w środku bloczek betonowy, gipsowy czy ceglany, z którego buduje się ściany domów. PUSTAK to również ‘człowiek lekkomyślny, beztroski, wesoły, pusty’, inaczej – lekkoduch. Określenie to było dość powszechnie używane jeszcze na przełomie XIX i XX w., „Co ona nie wyrabia, to strach bierze. Najkompletniej niedowarzony pustak, jak gdyby nie odebrała najmniejszej edukacji” – wyrzekał Adolf Dygasiński. Od tego znaczenia słowa PUSTAK pochodził – też już dziś nieużywany – przymiotnik PUSTACKI, czyli ‘wesoły, beztroski, lekkomyślny’ („Barykę, jak to często bywa podczas posiedzeń uroczystych, ogarnęło usposobienie pustackie” – to oczywiście „Przedwiośnie” Stefana Żeromskiego), a od niego z kolei – wyrażenie PU PUSTACKU, czyli ‘wesoło, beztrosko’, ale też ‘lekkomyślnie’: Niby niemądry to żart, a jednak śmiejesz się – mimo woli, po pustacku.