Każda z tych form jest poprawna, ale nie są to formy wymienne – ani jednej z nich nie można zastąpić drugą. Forma PÓŁTORA – choć kończy się na -a i przez to może wyglądać jak „językowa samiczka” – jest formą rodzaju męskiego i nijakiego i łączy się tylko z rzeczownikami męskimi i nijakimi, natomiast forma PÓŁTOREJ – wyglądająca jak forma dopełniacza, celownika czy miejscownika – jest formą rodzaju żeńskiego i łączy się tylko z rzeczownikami żeńskimi. Niepoprawne jest jakiekolwiek odstępstwo od tej zasady. Poprawnie zatem tylko: półtora kotleta (nie: półtorej kotleta) – ale: półtorej porcji (nie: półtora porcji); półtora kubka (nie: półtorej kubka) – ale: półtorej szklanki (nie: półtora szklanki); półtora okna i półtora zadania (nie: półtorej okna, nie: półtorej zadania); na półtora arkusza (nie: półtorej arkusza) – ale: na półtorej strony (nie: na półtora strony); półtora raza (nie: półtorej raza, nie: półtora razy).