Etymologicznie PODNIEBIENIE to ‘[miejsce] pod niebem’. A niby co ma niebo do naszej jamy gębowej? No cóż, mówimy przecież NIEBO w GĘBIE, gdy DOGADZAMY swemu PODNIEBIENIU jakimś smakołykiem! A na poważnie: zanim PODNIEBIENIE zaczęło oznaczać ‘podniebienie’, czyli ‘górną część jamy ustnej; przegrodę oddzielającą jamę ustną (u zwierząt jamę gębową) od jamy nosowej’, oznaczało ‘sklepienie’ (także ‘sklepienie niebieskie’), ‘strop, pułap’ - to znaczenie zachowało się zresztą w architekturze (architektoniczne PODNIEBIENIE to ‘dolna, wewnętrzna powierzchnia sklepienia, zwłaszcza kopuły’). Pierwotnie słowo PODNIEBIENIE miało krótszą postać: PODNIEBIE - dopiero na skutek skojarzenia z synonimicznym określeniem SKLEPIENIE przekształciło się w dłuższe PODNIEBIENIE.