To niewinne zdanie, którym straszymy cudzoziemców podejmujących się nauki polszczyzny, liczy sobie przynajmniej 300 lat! Już w szkołach pijarskich, zakładanych od drugiej połowy XVII w., wykorzystywano ten krótki tekst – także w nieco dłuższej wersji: Nie przepieprzaj, Pietrze, wieprza pieprzem – na lekcjach poświęconych retoryce: coraz szybsze i szybsze powtarzanie go służyło doskonaleniu dykcji.