KARCENIE to rzeczownik odczasownikowy (łac. gerundium) tworzony szeregowo przyrostkiem ‑enie od czasownika, w tym wypadku od czasownika KARCIĆ. Sam czasownik KARCIĆ jest etymologicznie związany z czasownikiem KARAĆ, od którego najprawdopodobniej bezpośrednio pochodzi. Możliwe też, że wywodzi się - tak jak KARAĆ - od prasłowiańskiego czasownika *karati 'upominać, strofować, łajać, upokarzać'. Rzeczownik KARA, który na przestrzeni dziejów przechodził modyfikacje znaczeniowe - slowotwórczo związany z czasownikiem KARAĆ - pochodzi zaś od prasłowiańskiego czas. *koriti 'łajać, lżyć'. Od tego samego słowa pochodzą też nieużywany już czasownik KORZYĆ 'poniżać, zmuszać do uległości' i używany do dziś KORZYĆ SIĘ 'okazywać pokorę'.