Mały, kolczasty zwierzaczek, którego możemy spotkać podczas letniej wycieczki czy we własnym ogródku, ma bardzo, bardzo starą nazwę. Prasłowiańskie słowo *ežъ wywodzi się od praindoeuropejskiego pnia *eghi- niosącego znaczenie ‘żmija’. I właśnie apetytowi na żmije JEŻ zawdzięcza swoją nazwę. JEŻ to pierwotnie ‘ten, który JE Żmije’. Już kilka tysięcy lat temu bowiem ludzie zaobserwowali, że JEŻ potrafi upolować żmiję: w naturalnym środowisku jest jednym z jej najgroźniejszych wrogów. Kolce chronią go przed ukąszeniem, wrodzona zręczność i zaciętość ułatwiają zabicie węża, a ostre zęby umożliwiają schrupanie zdobyczy.