Dzisiaj JADEM nazywamy substancję trującą, wytwarzaną przez zwierzęta lub rośliny. Dawniej słowo to oznaczało wszelką truciznę i najprawdopodobniej pochodzi właśnie od czasownika jeść (prasłowiańskie *ěsti – ědti ‘jeść’). Jak pisze Brückner „JAD zadawano w JADLE”, a Boryś uzupełnia „i, trzeba dodać, w napojach” – JAD było to zatem pierwotnie jadło, ale jadło szczególne, nie wzmacniające siły, krzepiące i życiodajne, lecz szkodliwe, toksyczne, a nawet śmiercionośne. Podobne przejście znaczeniowe znają też inne języki: łacińskie potio oznacza zarówno ‘napój’, jak i ‘lekarstwo’ oraz ‘trucizna’.