Te czasowniki na C – wszystkie o podobnym znaczeniu ‘postępować zbyt delikatnie, zbyt ostrożnie’ lub ‘wymawiać się od czegoś, podając nieistotne przyczyny’, lub też ‘robić coś zbyt wolno, ze zbytnim ceremoniałem’ - różnią się zarówno odcieniem stylistycznym, jak i pochodzeniem. Zupełnie potoczny CERTOLIĆ SIĘ zapożyczyliśmy z jednego z dialektów niemieckich: zärteln oznacza dosłownie ‘wymieniać czułości’. Książkowe CERTOWAĆ SIĘ - słowo znacznie starsze, niegdyś dość często używane, teraz niemal zapomniane - zapożyczone zostało z łaciny: certo, certare oznacza ‘współubiegać się o coś, wspólnie usiłować coś zrobić’.