Poniżej znajdziecie Państwo krótką recenzję książki

Raperzy i filomaci mieli ze sobą, wbrew pozorom, wiele wspólnego. Często się o tym zapomina, ale byli oni młodzi, spragnieni osiągnięć i chętnie ze sobą rywalizowali o tytuł najlepszego. Twórczych przedstawicieli dwóch epok opisuje w swojej książce Raperzy kontra filomaci Tomasz Kukołowicz – doktor hiphopologii. Dowodzi on w tekście, że łączyła ich nie tylko młodość, ale też forma twórczości; gdyby spisać utwory hip-hopowe, okazałoby się, że swoją formą przypominają, mniej lub bardziej regularne, wiersze. Autor twierdzi, że, poza formą wyrazu, raperów i kolegów Mickiewicza łączyła również niebywała kreatywność.

Wbrew pozorom, jak i deklaracji autora we wstępie, Raperzy kontra filomaci nie jest do końca książką naukową. Czytelnika może wprawdzie przytłoczyć mnogość przypisów, jednak język wywodu jest przejrzysty i nie odstręcza osób nieprzywykłych do pozycji akademickich. Pozwala to autorowi na mieszanie ładu naukowego z przeczuciami powstałymi na podstawie lektury – czy to tekstów poetyckich młodzieńczych towarzyszy Mickiewicza, czy to spisanych utworów hip-hopowych. Całość swojej koncepcji badawczej opiera o wyobraźnię, która, jak dowodzi, jest ponadczasowym i trudnym do skonkretyzowania tworem, który pcha ludzi to kreatywnego tworzenia. Badacz w ciekawy sposób wplata w swoją książkę, znakomicie współgrający z tezą o wyobraźni, rozdział poświęcony kompetencjom kulturowym i ich zmianom na przestrzeni lat. Rozpoznania w nim zawarte mogą się stać (i, mam nadzieję, że się staną) punktem wyjścia dalszych badań.

Raperzy kontra filomaci jest bardzo ciekawą pozycją popularnonaukową, która może zainteresować nie tylko osoby związane z akademią, ale również te, które fascynuje kultura hip-hopowa i rap. Również zestawienie twórców z początku XIX i XXI wieku pozwala na wskazanie rozwoju, jaki dokonał się na polu kultury w ciągu ostatnich dwustu lat.