Członków państwowej delegacji na uroczystości jubileuszowe w Katyniu oraz załogę samolotu, który rozbił się pod Smoleńskiem, upamiętniła malarka Małgorzata Wrochna. Na wirtualny spacer po wystawie jej portretów ofiar tej narodowej tragedii zaprasza Kordegarda. Galeria Narodowego Centrum Kultury od 10 kwietnia na kanale YouTube NCKultury.

10 kwietnia 2010 roku w katastrofie samolotu prezydenckiego zginął Prezydent RP Lech Kaczyński z Małżonką, przedstawiciele najwyższych władz państwowych, parlamentarzyści, dowództwo i oficerowie polskich sił zbrojnych, przedstawiciele instytucji i organizacji, kościołów, potomkowie bohaterów zamordowanych w Katyniu. Tragiczna śmierć 96 tak wyjątkowych pasażerów samolotu, który rozbił się pamiętnego poranka pod Smoleńskiem i bezprecedensowa strata, którą poniósł tego dnia nasz kraj, były wstrząsem, traumatycznym przeżyciem dla Polaków w kraju i poza jego granicami. Wydarzenie poruszyło światową opinię publiczną. Tragedia i długa żałoba narodowa na trwałe wpisały się we wspomnienia
i wyobraźnię Polaków, zmieniły wielu z nas.

Wielu artystów starało się oddać emocje towarzyszące tym wydarzeniom. Jednym z nich była Małgorzata Wrochna, która namalowanie realistycznych portretów wszystkich ofiar katastrofy smoleńskiej traktowała jako powinność, ale też wielkie wyzwanie – tak emocjonalne, jak i fizyczne. Artystka w tym czasie ciężko zachorowała na chorobę nowotworową, a w 2018 roku zmarła. Praca nad wystawą wypełniła ostatnie lata jej życia. Mimo pogarszającego się zdrowia i bólu towarzyszącego chorobie, udało jej się namalować wszystkie portrety. Jej celem było uczczenie ofiar, oddanie im hołdu i ocalenie od zapomnienia. Chciała przekazać je w bezinteresownym darze dla Polski.

Sama uważała cykl za niedokończony, widziała wiele miejsc wymagających poprawy. Był to efekt postępującej choroby. Sama autorka widziała w tym splocie tragicznych okoliczności metaforę przerwanego, „niedokończonego” życia ofiar.

Małgorzata Wrochna d. Wójtowicz (ur. 1 czerwca 1962 w Mielcu, zm. 16 marca 2018 r. w Warszawie) – polska malarka, lekarz medycyny.

W latach 1981-1987 studiowała na Akademii Medycznej w Warszawie i w Akademii Otwartej przy Wydziale Konserwacji na warszawskiej ASP. W trakcie pobytu w Szwajcarii ukończyła też kurs malarstwa naszkliwnego na porcelanie w pracowni „Claire de Lune” w Genewie. Ukończyła również kurs teologii ikony. Była członkiem „Mazowieckiego Towarzystwa Kultury”. Jej twórczość artystyczna obejmuje malarstwo na porcelanie, jedwabiu, akwarele i pastele ale przede wszystkim malarstwo olejne.

Była współzałożycielką i redaktorką witryny internetowej ArsSacra.art.pl, której celem było propagowanie sztuki sakralnej. Jej obrazy znajdują się w ołtarzach kościołów i kaplic, w Polsce i za granicą. Wśród nich kościół Zmartwychwstania Pańskiego na warszawskim Targówku, kościoły w Książenicach, Łopusznie, Chocianowie, Łopatkach, w Koleśnikach na Litwie. Kopie obrazu Jezusa Miłosiernego powędrowały m.in. do Karlsberga, Dublina i do Australii.

Brała udział w licznych wystawach zbiorowych. Wystawy indywidualne to m.in.: „Chwalcie łąki umajone” przy kościele św. Zygmunta 2004 r., „Totus Tuus” Galeria „Teka” 2005 r., „Malowane ciszą” Kościół Dominikanów na Służewcu 2005 r.

Premiera wystawy online: 10 kwietnia 2020 roku

Biogramy Ofiar udostępnione dzięki uprzejmości Muzeum Historii Polski.