Inicjatywa 1. Młody, stary – dwa bratanki

Inicjator: Karol Jaworski

Inicjatywa została zainaugurowana spotkaniem organizacyjno–wprowadzającym. Spotkania odbywały się dwa razy w tygodniu i obejmowały warsztaty ze specjalistami od tworzenia zagadek, którzy wdrażali uczestników do opracowywania łamigłówek do gry poprzez angażowanie ich w zabawę. Dzięki temu zdecydowanie lepiej mogli oni zrozumieć mechanizmy powstawania konkretnych zadań i na bazie zaproponowanych aktywności wymyślać swoje zagadki. W czasie zajęć poświęconych łamigłówkom uczestnicy poznali różne rodzaje i zastosowania poszczególnych szarad, nauczyli się wykorzystywać zasoby otoczenia – w tym przypadku miejsca i historię miasta Radom do opracowania gry miejskiej. Spotkania te także przyczyniły się do intensywnej aktywizacji umysłowej odbiorców. Ponadto, w ramach warsztatu, wyruszyliśmy wraz z uczestnikami w teren, by przetestować wymyśloną trasę, idąc i rozwiązując kolejne zadania po drodze, by ocenić poziom ich trudności oraz skorygować zaplanowany przebieg zabawy. Następne zajęcia – z zakresu kulturoznawstwa polegały na poznawaniu Radomia jako miejsca skrzyżowania kilku kultur. Na ostatnich warsztatach uczestnicy pracowali nad graficzną oprawą całej zabawy, tworząc m.in. zadania do kopert dla poszczególnych drużyn, które wezmą udział w grze, napis – szyld gry, mapy i karty odpowiedzi czy wzór pieczątki dla uczestników. Ciekawym pomysłem na atrybuty wyróżniające graczy spośród przechodniów w przestrzeni miasta były szaliki, które w ramach zajęć były wycinane z materiału i ręcznie ozdabiane emblematami związanymi z kulinariami – jako że uczestnicy warsztatów postanowili zbudować fabułę gry właśnie wokół tego tematu. Sam finał warsztatów, czyli gra miejska pod hasłem Znajdź sekretny składnik, a osoby chcące wziąć udział mogły w nią zagrać. Podczas imprezy dopisała słoneczna pogoda, dzięki czemu gra odbywała się sprawnie. Gracze przy punkcie startowym, który mieścił się w ścisłym centrum miasta przy Placu Jagiellońskim, byli informowani o zasadach gry oraz wyposażani w pakiety zawierające szaliki – dla każdej drużyny inne, mapę oraz kartę odpowiedzi. Zabawa obejmowała wizyty między innymi w miejscach związanych z historią Radomia – jak dawna drukarnia Trzebińskich, Miejska Biblioteka Publiczna czy Plac Corazziego przed Urzędem Miejskim, a także w kilku lokalach gastronomicznych, w których można było znaleźć koperty z zadaniami i wskazówki do dalszej drogi. W kopertach, oprócz zadań, znajdowały się także sekretne składniki – czyli saszetki z przyprawami, które należało rozpoznać po ich wyglądzie i zapachu. Gracze wykazywali się dużą kreatywnością w rozwiązywaniu poszczególnych łamigłówek i dobrze poradzili sobie z zadaniami w zabawie. Wśród uczestników imprezy przeważały młode osoby, jednak udział wzięły także drużyny rodzinne oraz, co było dla nas pozytywnym zaskoczeniem, wyjątkowa grupa złożona z matek i niemowląt w wózkach. 

Inicjatywa 2. Uszyj SpódNicę. Artystyczne szycie

Inicjator: Radomskie Uszytki

W ramach zajęć warsztatowiczki zapoznały się z budową i obsługą maszyny do szycia, zasadami zakupu właściwego materiału, tworzenia projektu i wykroju. Przede wszystkim jednak nabyły umiejętności szycia konkretnego ubioru. Udział w inicjatywie był dla wielu par kobiet świetną okazją do międzypokoleniowego spotkania i integracji. Uczestniczki zżyły się ze sobą i nawiązały relacje, które chcą podtrzymywać także po zakończeniu projektu. Inicjatywa ta została wymyślona przede wszystkim po to, by stworzyć przestrzeń do dialogu między kobietami w różnym wieku (choć i mężczyźni mogli wziąć w nim udział), a także do wspólnego przebywania i kreatywnego spędzania czasu wolnego. W warsztatach brały udział pary mama–córka, babcia–wnuczka, a także duety przyjaciółek. Ponadto, projekt został wzbogacony elementem edukacji kulturowej poprzez ukazanie motywu spódnicy jako ważnej części ubioru na przestrzeni dziejów i podkreślenia jej znaczenia w tradycyjnych strojach ludowych, w tym w stroju z regionu Radomszczyzny. Całość warsztatów miała swoje zwieńczenie w postaci pokazu mody i została połączona z prezentacją pozostałych trzech inicjatyw. W ramach imprezy odbył się również pokaz tradycyjnego tańca ludowego w stroju radomskim, który dopełnił charakteru całego przedsięwzięcia, a także wykład poświęcony roli spódnicy na przestrzeni wieków, w szczególności w stroju ludowym.

Inicjatywa 3. Uwolnij swój głos. Terapeutyczny potencjał śpiewu

Inicjator: Iwona Stanik

W trakcie sesji warsztatowych odbiorcy mogli kolejno zapoznać się z: teorią dotyczącą możliwości ludzkiego głosu oraz ćwiczeniami oddechowymi, relaksacyjnymi i z zakresu emisji głosu; ćwiczeniami bazującymi na improwizacji melodycznej i rytmicznej; wiedzą z zakresu pieśniarstwa tradycyjnego, ćwiczeniami z zakresu improwizacji opartej na pieśni i śpiewie intuicyjnym oraz – w finale inicjatywy, będącym jednocześnie czwartą sesją – odbyła się improwizacja razem z akompaniamentem instrumentów muzycznych. W ramach rozszerzenia projektu zajęcia były kontynuowane poprzez utworzenie grupy spotykającej się w ramach pieśniarskiego kręgu, gdzie uczestnicy mogli swobodnie improwizować wokalnie poprzez czerpanie z różnorodnych zasobów kulturowych – pieśni gospel, żydowskich, tradycyjnych, indiańskich i innych. Największym atutem tych spotkań jest otwartość na każdego uczestnika, bez względu na wiek, pełnosprawność, a przede wszystkim na jego umiejętności wokalne – a wszystko dzięki temu, że improwizacja wokalna odbywa się wspólnie, w luźnej i przyjaznej atmosferze, często w oparciu o proste motywy. Ponadto, dzięki kolektywnemu, swobodnemu śpiewaniu, osoby biorące udział w zajęciach mocno integrują się ze sobą. Warto też dodać, że spotkania te, poza niewątpliwym wymiarem edukacyjnym, mają oddziaływanie relaksujące i terapeutyczne, wprawiając uczestników w dobry nastrój. 

Inicjatywa 4. Questowisko

Inicjator: Roksana Łojek

Inicjatywa ta obejmowała warsztaty tworzenia questu – gry terenowej. Zajęcia obejmowały całodzienny blok warsztatowy, w ramach którego powstała robocza treść ulotki questowej. Osoby biorące udział w  spotkaniu zapoznały się z metodologią, historią i ideą powstawania questu. Dowiedziały się, jakie znaczenie dla promowania danej miejscowości może mieć posiadanie własnej ścieżki questowej w kontekście popularyzacji jej zasobów kultury, historii, tradycji i atrakcji turystycznych. Wstępnie ustalono, że powstający quest będzie zawierał dwa ważne wątki – po pierwsze zostanie w nim ujęte osiedle Obozisko, po drugie zaś motyw przewodni ulotki questowej będzie zaczerpnięty z historii Radomia. Zarówno dla prowadzących spotkanie trenerów questingu, jak i dla samych uczestników bardzo ważne było, by ująć Obozisko jako miejsce akcji gry questowej, ze względu na chęć zaakcentowania tej nieco zapomnianej dzielnicy na mapie miasta jako miejsca atrakcyjnego, o bogatej przeszłości. Po części teoretycznej uczestnicy warsztatu rozpoczęli intensywną pracę nad poszukiwaniem wątku historycznego wartego wykorzystania, bazując na posiadanej wiedzy o naszym mieście. Ostatecznie, za motyw przewodni została obrana tragiczna historia rodziny Winczewskich, zamordowanych w czasie drugiej wojny światowej, których imieniem została nazwana jedna z ulic znajdujących się w obrębie Oboziska. W Radomiu przy ulicy Warszawskiej znajduje się pomnik w formie głazu oraz tablica pamiątkowa, upamiętniająca miejsce straceń, w którym 15 października 1942 r. powieszono na szubienicy dziesięcioro mieszkańców miasta, aresztowanych po akcji „Rożki”. Wśród straconych osób, znalazła się między innymi Ada Mejer-Winczewska,  która przypadkowo znalazła się wówczas w Radomiu. Została powieszona, mimo zaawansowanej ciąży. Treść questu skupiła się przede wszystkim na jej tragicznych losach. Warsztatowicze, po zaplanowaniu fabuły gry, w kolejnych działaniach skupili się na wymyśleniu przebiegu trasy, uwzględniając interesujące miejsca w najbliższym sąsiedztwie MOK „Amfiteatr”, w obrębie Oboziska. Po wstępnym opracowaniu przebiegu gry, wszyscy wspólnie wyruszyliśmy w teren, aby przejść obraną drogą i znaleźć w otoczeniu charakterystyczne cechy, miejsca, elementy, które mogłyby posłużyć za wskazówki dla rozwiązujących quest. Odkrycie każdego nowego punktu na trasie poprzez rozwiązanie łamigłówki oraz odnalezienie opisanej w tekście informacji w otoczeniu pozwala na stopniowe poznawanie zawartej w ulotce questowej historii. Kiedy trasa została już wstępnie opracowana, osoby uczestniczące w warsztatach pracowały nad wstępną wersją tekstu questu, który został następnie zredagowany i poprawiony przez specjalistę od tworzenia tekstów questowych. Organizatorzy przetestowali opracowane materiały, przechodząc raz jeszcze drogę questu wraz z gotowym już projektem opisu trasy. Spotkanie to odbyło się o godzinie 18.00, gdyż pierwotnym założeniem było przeprowadzenie questu w godzinach wieczornych, po zmroku, by podkreślić powagę treści zawartych w fabule gry oraz zwiększyć poziom trudności gry. Testowanie to miało na celu znalezienie i poprawienie błędów zarówno w samym tekście, jak i w doborze wskazówek oraz punktów charakterystycznych na trasie, by osoby, które zdecydują się zagrać w tę grę terenową nie spotkały się z trudnościami w jej rozwiązywaniu, wynikającymi z niedostatecznego dopracowania treści ulotki questowej. Do udziału w warsztatach zgłosiły się osoby w różnym wieku, przy czym dominowały osoby w wieku 20 – 40 lat. Trzeba podkreślić, że quest jest nową, niestandardową i wciąż jeszcze zbyt mało popularną formą spędzania czasu wolnego, a realizacja tej inicjatywy pokazała, że warto dbać o jego propagowanie ze względu na jego ogromną wartość edukacyjną. Finał projektu, czyli Spacer Questowiskiem został zorganizowany pod hasłem Zbrodnicze karty historii Radomia, będącym jednocześnie tytułem ulotki questowej. Do udziału w grze można było się zgłaszać telefonicznie, co pozwoliło nam na odpowiednie przygotowanie się do wydarzenia. Na imprezę należało zabrać ze sobą latarkę. Zaplanowana impreza odbyła się o godzinie 18.00 i przyciągnęła przede wszystkim młode osoby – dominowały grupy młodzieży oraz rodzice z dziećmi. Uczestnicy byli wyposażani w punkcie startowym mieszczącym się w MOK „Amfiteatr” we wcześniej przygotowane i wydrukowane ulotki questowe. Otrzymywali także wskazówki, jak należy czytać treść ulotek i jak poszukiwać informacji w otoczeniu, a następnie, w kilkuminutowych odstępach, wychodzili na teren Oboziska, by przejść trasę. Impreza spotkała się z pozytywnymi reakcjami uczestników.