Kusa zasłonka albo firanka, wieszana na wysokości połowy lub prawie połowy okna, zasłaniająca jego dolną część, rzadziej zasłonka przesłaniająca połowę szyby w przeszklonych drzwiach to ZAZDROSTKA. Elegantsza, choć bardzo rzadko już dziś spotykana nazwa tej samej zasłonki to DYSKRETKA.Pamiętajmy, że poprawna jest tylko forma z -t-: ZAZDROSTKA (nie: „zazdroska”). ZAZDROSTKA to zdrobnienie utworzone od rzeczownika ZAZDROŚĆ (podobnie jak SŁABOSTKA od SŁABOŚĆ czy MIŁOSTKA od MIŁOŚĆ) – rzeczownik ZAZDROSTKA w znaczeniu ‘mała lub niewiele warta zazdrość’ pozostawał w użyciu do połowy XX w. (np. Dawał się unosić chwilowemu rozdrażnieniu lub drobnej zazdrostce i wypowiadał niepochlebne sądy o ludziach, którzy na to nie zasługiwali). Dlaczego akurat te krótkie zasłonki nazwano ZAZDROSTKAMI? Prawdopodobnie dlatego, że miały chronić przed nędznymi zazdrostkami sąsiadów i przed złym urokiem zawistnika – powieszona w połowie okna zasłoneczka utrudniała zaglądanie z zewnątrz do domu, a przy tym nie przesłaniała cennego światła wpadającego przez górną część okna.